Τα σχολέια πρετοιμάζουν τα παιδιά να βγουν στην κοινωνία....

Σε ένα λύκειο κάπου στην ΕΛΛΑΔΑ....
Ένας μαθητής συνεχώς προκαλεί προβλήματα στο σχολείο και στους καθηγητές, έχει φτάσει στο σημείο να έχει 250 απουσίες και παρ' όλα αυτά να συνεχίζει...
Ο υπεύθυνος καθηγητής του τμήματος τον προειδοποιεί συνεχώς αλλά στον μαθητή απ' το ένα μπαίνει απ' το άλλο βγαίνει....
Μετά απο αρκετό καιρό ο καθηγητής δεν αντέχει άλλο και τον διώχνει απο το σχολείο (αν και αυτο θα έπρεπε να έχει γίνει πολυ νωρίτερα...), ο μαθητής του λέει ότι έχει διασυνδέσεις ο πατέρας του στο υπουργείο και ότι θα περάσει την τάξη. Ο καθηγητής τον αγνοεί...
Σε μερικές μέρες ο καθηγητής δέχεται τηλεφώνημα απο τον υπουργό παιδείας και του λέει ότι το παιδί θα περάσει την τάξη αλλιώς θα χάσει την δουλειά του...

Μετά αναρωτιόμαστε πως γίνεται κάποιοι να βγαίνουν στην κοινωνία με τις καλύτερες δουλειές και να μην ξέρουν ούτε το όνομα τους να γράφουν...Καλά όχι ότι μαθαίνουμε και τα περίσσια στα σχολεία αλλά τουλάχιστον μια ελάχιστη γνωση την αποκτούμε...

Συγχαρητήρια κύριε υπουργέ! και εις ανώτερα


Πάρτε και ένα βιντεάκι σχετικό με την παιδεία (ο θεός να την κάνει)....

Πλύση εγκεφάλου - Παιδεία 1-0

Σήμερα έβλεπα την εκπομπή Ράδιοαρβύλα και άκουσα κάτι που,
δυστυχώς, δεν μου έκανε καμία έκπληξη...Σε ένα σχολείο,
αποβλήθηκαν κάποιοι μαθητές επειδή φορούσαν βερμούδα.Παρ`όλο που
δεν μου έκανε έκπληξη με έκανε να συνειδητοποιήσω κάτι... Το ελληνικό
εκπαιδευτικό σύστημα δεν υποστηρίζει καθόλου την παιδεία
και δεν προσπαθεί να βγάλει καλούς πολίτες, αλλά άβουλα όντα με μόνο σκοπό
την αναζήτηση μιας θέσης εργασίας ώστε να βγάζουν 700 ευρώ αδιαμαρτύρητα και με το κεφάλι σκυμμένο.

Αυτός ο συλλογισμός προέκυψε όταν σκέφτηκα πόσο προωθεί το σχολείο μας
την προσωπική ελευθερία και την ελεύθερη άποψη και έκφραση.
Πάντα μας έλεγαν πώς να συμπεριφερόμαστε πώς να ντυνόμαστε και πώς να σκεφτόμαστε,
ποτέ όμως δεν μας είπαν το πιο σημαντικό... Ποτέ δεν μας είπαν το γιατί,
προσπαθούσαν να αφαιρέσουν την κριτική μας σκέψη και άποψη από το δημοτικό κιόλας.
Ποτέ δεν μας έδωσαν την ευκαιρία να αμφισβητήσουμε τον φίλο μας, τον δάσκαλό μας,
ακόμα και τον ίδιο μας τον εαυτό.Πάντα μας έλεγαν το πώς... ποτέ το γιατί.

George Carlin: Ο παγκόσμιος Πανούσης

Άμα αρχίσει να μιλάει για κάτι βγάζει τα άπλυτα στην φόρα χωρίς ενδοιασμούς... απολαύστε

Δούλεψε να φας, κλέψε να'χεις

Από μικρός μεγάλωσα ακούγοντας την φράση 'να κάνουμε οικονομία'. Ήταν η φράση κλειδί στα περισσότερα ζητούμενα. Ήταν η φράση που μέσα στο σπίτι κυκλοφορούσε άνετα, δίχως φραγμούς και ας ήταν μια λέξη που μας στένευε και δήλωνε την δυσκολία να αντεπεξέλθουμε στις ανάγκες μας.

Ήταν η πιο οικία λέξη στην γειτονιά, στο σχολείο, στην παρέα. Ξέραμε ότι για να αγοράσουμε κάτι θα έπρεπε να έχουμε χρήματα στην άκρη και αυτό σήμαινε 'να κάνουμε οικονομία', δηλαδή περιορισμός ή στέρηση από άλλα αγαθά, άλλες δυνατότητες & ικανοποιήσεις. Ήταν η λέξη που δήλωνε την κοινωνική κατάσταση όλων μας, βάζοντάς μας καθήκοντα για την καθημερινότητα και το αύριο.

Μεγαλώσαμε πια και αυτή η 'άτιμη' λέξη μας ακολουθεί ακόμη, με το ίδιο νόημα και με τις ανάλογες υποχρεώσεις. Όποτε περισσεύουν χρήματα τα κρατάμε στην άκρη για μια δύσκολη στιγμή και τα ξοδεύουμε στην πρώτη 'ευκαιρία'. Έτσι κάνει και ο περισσότερος κόσμος, που εξαρτάται από την εργασία του.

Γιαυτό το λόγο οι γονείς προτρέπουν τα παιδιά τους να σπουδάσουν, να βρουν μια δουλειά με συνθήκες ανθρώπινες, να πληρώνονται καλύτερα, να οργανώσουν τη ζωή τους δίχως να τους κυνηγάει η οικονομία.

Δυστυχώς όμως αυτές οι προτροπές τα τελευταία χρόνια δεν έχουν τα επιθυμητά αποτελέσματα και η κατάσταση γενικεύεται γίνεται πιο δύσκολη.

Από την πλευρά των κυβερνήσεων και των επιχειρηματιών το μόνο που ακούμε είναι προτροπές για λιτότητα, περισσότερη δουλειά, περισσότερη προσπάθεια και επιμονή για εύρεση εργασίας, με όποιο κόστος νά'ναι, στην αρχή δύσκολα και σιγά -σιγά πατώντας επί πτωμάτων ίσως να γίνουμε σαν... αυτούς.

Ο καπιταλισμός στο ριζοσπαστισμό του σου δίνει τη 'δυνατότητα' να αλλάξεις τάξη, να σου τύχει το πολλαπλό jack pot και να καταλήξεις στα σαλόνια, ή να γεννηθείς πλούσιος και να πεθάνεις στη πτώση, όμως ως προτροπή, ιδεολογία, δεν αποτελεί κίνητρο, ώστε να αξίζει για θυσίες.

Αυτό που μας κινεί και τρέχουμε μια ζωή, είναι η ανάγκη και αν πρέπει να απαλλαγούμε από κάτι, αυτό είναι η ανάγκη ( ο καταναγκασμός της δουλειάς και άλλα πολλά).

Ο μύθος να πλουτίσουμε από την δουλειά, όσες εξαιρέσεις και αν έχει, δεν έπειθε, δεν πείθει και τώρα, γιατί η καθημερινότητα μετατρέπεται σε έναν αγώνα να τα βγάλουμε πέρα, δίχως να προλαβαίνουμε να επενδύσουμε στο 'ριζοσπαστισμό' του καπιταλισμού για πλουτισμό, όσο καλοδεχούμενος και αν είναι.

Σαφώς , το να κάνεις μια δουλειά που έχεις 'επιλέξει', με συνθήκες καλές, μισθό πάνω από τις συμβάσεις, και όλα τα νόμιμα, είναι καλύτερα από την επισφάλεια, τα λίγα ευρώ την ωρομισθία, το part time, την ανεργία. Οι συνθήκες εργασίας όμως, όπως και να είναι, παραμένουν συνθήκες που εξυπηρετούν την λειτουργία του καπιταλισμού και δεν έχουν σχέση με το πλουτισμό, δεν τον επιτρέπουν.

Η εμμονή, των κυβερνήσεων και των επιχειρηματιών, στην ανταγωνιστικότητα, τον εκσυγχρονισμό, την αξιοκρατία, την κοινωνία των γνώσεων και των ευκαιριών, είναι μια διαρκής προσπάθεια εξαπάτησης του λαού, είναι η εξατομίκευση που δεν μπορεί να καταλήξει στον γενικευμένο πλουτισμό ούτε καν στην ευημερία της μικτής οικονομίας..

Αυτό ανέλυε και εξηγούσε ο K.Marx όταν έλεγε ότι 'ο εργάτης είναι αναγκασμένος ν'αρχίζει πάντα από την αρχή' (grundrisse, β τόμ. σελ.216), είναι αυτό που ο λαός λέει δίχως να έχει διαβάσει Marx: 'δούλεψε να φας, κλέψε να έχεις' και για κλέφτες εννοεί τους αστούς.

Η κλοπή 'για να έχεις', είναι αποδεκτή και συγκαλυμμένη από τους νόμους της αγοράς και της ιδιοκτησίας, ενώ η ληστεία μιας τράπεζας που είναι ασφαλισμένη, είναι έγκλημα ακόμα και αν δεν έχει ανθρώπινα θύματα. Η καθημερινή κλοπή εκατομμυρίων εργαζόμενων λέγεται επένδυση, ανάπτυξη, ιδιωτικοποίηση, εθνική στρατηγική. Αυτήν την κλοπή την έχουν αναλάβει όμως οι τραπεζίτες, οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές, οι κατασκευαστές... το κράτος και δε δίνουν σε κανέναν λογαριασμό.

Όπως δε λογαριάζουν τα θύματα που πέφτουν καθημερινά στο χώρο εργασίας, ή τις χιλιάδες νέες εργαζόμενες και εργαζόμενους με ή δίχως πτυχία και μεταπτυχιακά που έχουν δεν έχουν δουλειά, από το άγχος και το στρες καταλήγουν να τους βλέπει ψυχολόγος.

Είναι η ίδια συνομοταξία που έχει φέρει το περιβάλλον και τον τρόπο ζωής μας σ'αυτήν την κατάσταση, αγνοώντας αλαζονικά τα επίσημα θεσμικά όργανα.

Η αριστερά δεν έχει κανένα λόγο να διατηρεί την πολιτική αντιπαράθεση στα μέτρα που επιβάλει η εξουσία. Όπως και την επικοινωνία με τον κόσμο, δε πρέπει να την χαρίσει στα ΜΜΕ ούτε να εξαρτάται από αυτά. Να αντιμετωπίσουμε την 'τάξη' με όρους αυτονομίας, την πολιτική με όρους κοινωνικού κόστους και τα κοινωνικά πεδία όχι ως εργαλεία που θα μας στηρίξουν στην στρατηγική, αλλά ως την στρατηγική μας.

Η αριστερά οφείλει να ξανάδει μια συνολική πρόταση προς τον λαό, εφικτή δίχως δημαγωγίες που θα περιέχει το άμεσο και μερικό που της αντιστοιχεί, με το συνολικό που είναι το ζήτημα ενός νέου τρόπου κοινωνικής και πολιτικής διαχείρισης του τόπου, η επανάσταση με όρους χειραφέτησης και δημοκρατίας.

Μια συλλογική και οργανωμένη κριτική στον τρόπο οργάνωσης των εργατικών συνδικάτων και των κομμάτων της αριστεράς, σε σχέση με την στρατηγική του σοσιαλισμού με ελευθερία και δημοκρατία, θα βοηθήσει να συγκροτήσουμε μια επιθετική πρόταση και αυτό σημαίνει να ξανάδούμε τα κόμματά μας, τις οργανώσεις μας, τις τακτικές μας, να μη φοβηθούμε για κάτι νέο, που θα έρχεται από τον σημερινό ριζοσπαστισμό, δίχως άκυρους τακτικισμούς, κομματικό πατριωτισμό και δογματισμούς.

Από: Καρανίκας Νίκος

Δυσφήμηση Για Την Κρήτη

"Οι οικογένειες των τουριστών βάζουν τα κλάματα όταν βλέπουν δεκάδες σκυλιά και γάτες σκοτωμένα στην εθνική σε μια απόσταση λίγων χιλιομέτρων, όταν επισκεπτόμαστε ορεινά χωριά τα παιδιά κλαίνε που βλέπουν σκυλιά δεμένα με αλυσίδα σε ένα βαρέλι χωρίς φαγητό και νερό.
Μας ρωτάνε γιατί συμβαίνει αυτό το πράγμα και τι μπορούμε να κάνουμε για να βοηθήσουμε" αναφέρει η Ανέτα Άντερσεν από την Δανία, που εργάζεται ως ξεναγός τα τελευταία 8 χρόνια στην Κρήτη.
Καθημερινά όλο το καλοκαίρι δέχεται τα παράπονα, ειδικά των Σκανδιναβών τουριστών, για την εικόνα που αντικρίζουν στις ξεναγήσεις τους και αφορά τα ζώα. Δεν είναι μόνο τα εκατοντάδες αδέσποτα, αλλά και η κακή κατάσταση πολλών οικόσιτων ζώων που ζουν κάτω από άθλιες συνθήκες ουσιαστικά εγκαταλελειμμένα από τους ιδιοκτήτες τους. Η δυσφήμηση στο Νομό Χανίων και την Κρήτη γενικότερα από τα χιλιάδες αδέσποτα, αλλά και τα κακοποιημένα ζώα είναι πολύ μεγάλη.
"Ερχόμαστε στην Κρήτη διακοπές εδώ και πολλά χρόνια, αλλά δυστυχώς μια εικόνα που συναντάμε συχνά σε χωριά μας στεναχωρεί. Βλέπουμε ένα σκυλί να ζει μέσα σε ένα βαρέλι, χωρίς φαγητό και νερό, να είναι σκελετωμένο και σε άθλια κατάσταση. Αγαπάμε την Κρήτη και τους ανθρώπους της, ερχόμαστε εδώ για διακοπές αλλά αυτό το πράγμα δεν μπορεί να συνεχιστεί. Επίσης τα σκοτωμένα από αυτοκινητα ζώα στους δρόμους είναι τόσα πολλά που πολλοί τουρίστες παθαίνουν σοκ" δηλώνουν η Μπριγκίτε και ο Πήτερ Ρουκ από τη Γερμανία.
Το ζευγάρι έχει υιοθετήσει 4 αδέσποτα σκυλιά από την Κρήτη τα χρόνια που την επισκέπτεται ωστόσο διαπιστώνει πως η κατάσταση διαιωνίζεται.
"Οι τοπικές αρχές πρέπει να κάνουν κάτι! Δεν μπορεί να συνεχιστεί η κατάσταση αυτή. Ένα πάρκο ζώων, θα βελτίωνε την κατάσταση, θα πρόσφερε ιδανικές συνθήκες ζωής για τα αδέσποτα ζώα. Επίσης θα πρέπει να γίνονται συστάσεις σε όσους διατηρούν ζώα ώστε αυτά να μην λιμοκτονούν και να μην βασανίζονται από τα αφεντικά τους" τονίζει η κ. Ρουκ. Με πρωτοβουλία ξεναγών που εργάζονται στην Κρήτη έχει ξεκινήσει μια προσπάθεια συγκέντρωσης υπογραφών απο τουρίστες που ζητούν να παρθούν μέτρα φροντίδας για τα ζώα στην Κρήτη, ενώ το θέμα έχει απασχολήσει δημοσιεύματα στον τύπο εφημερίδων και site στο διαδίκτυο απο τις Σκανδιναβικές χώρες, τη Γερμανία και την Αγγλία.
"Πηγαίναμε επίσκεψη στο Θέρισο και οι τουρίστες είδαν στο δρόμο δύο σκυλιά δεμένα σε βαρέλια, χωρίς φαγητό, χωρίς νερό. Ήλθαν οι τουρίστες και μας είπαν πρέπει να κάνετε κάτι, πρέπει να τα βοηθήσουμε. Πολλές φορές ζητάμε από τα ξενοδοχεία να βρουν τους ιδιοκτήτες και να τους ζητήσουν να φροντίσουν τα ζώα. Όταν πηγαίνουμε για βόλτες με περπάτημα πολλές φορές αλλάζω δρομολόγιο όταν ξέρω ότι από εκεί που θα περάσουμε οι τουρίστες θα δουν ένα δεμένο με αλυσίδα σκυλί, διπλα σε ένα βαρέλι" τονίζει η Ανέτε και συμπληρώνει:
"Οι Ελληνες είναι φιλικοί, προσπαθούμε μέσα απο τη δουλεια μας να δώσουμε την καλύτερη εικόνα για την Ελληνική φιλοξενία, τους ανθρώπους και τον τόπο, αλλά όταν οι τουρίστες αντικρίζουν τέτοιες εικόνες όπως αυτές που περιέγραψα τότε όλα ανατρέπονται. Όταν κάνουμε ξενάγηση στην πόλη βλέπουν τα σκυλιά στην οροφή των σπιτιών και ρωτάνε γιατί είναι εκεί πως μπορεί να ζει ένα ζώο σε λίγα τετραγωνικά πάνω σε μια ταράτσα. Δεν είναι μονο τα εστιατόρια, τα προϊόντα, ο καλός καιρός, που πρέπει να απασχολεί τους Ελληνες, αλλά και οι συνθήκες ζωής των τετράποδων".

Χαμηλές Οι Δαπάνες Για Την Παιδεία...

Για μεγάλη απόσταση από την εκπαιδευτική πραγματικότητα
και αδιαφορία για τα προβλήματα της παιδείας κατηγόρησε την κυβέρνηση ο πρόεδρος της ΟΛΜΕ, Γρηγόρης Καλομοίρης, κατά την εναρκτήρια ομιλία του, στο πλαίσιο του 8ου Εκπαιδευτικού Συνεδρίου της ΟΛΜΕ που ξεκίνησε χθες στο Πνευματικό Κέντρο Χανίων.
Απαντώντας ο υφυπουργός Εθνικής Παιδείας Ανδρέας Λυκουρέντζος υποστήριξε ότι η στρατηγική του υπουργείου Παιδείας "συνεισφέρει σε μια μακροπρόθεσμη προοπτική ευημερίας και προόδου του συνόλου της ελληνικής κοινωνίας".

Για δεινή θέση της χώρας μας στο πλαίσιο της Ε.Ε. σε ό,τι αφορά την κοινωνία της γνώσης και της πληροφορίας έκανε λόγο η εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ σε θέματα Παιδείας και Θρησκευμάτων Άννα Διαμαντοπούλου.

Μεταξύ άλλων, ο κ. Καλομοίρης επεσήμανε ότι η πρόταση της κυβέρνησης στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης αδιαφορεί για την επίλυση στοιχειωδών προβλημάτων, που ταλανίζουν την ελληνική εκπαίδευση τα τελευταία χρόνια, όπως είναι η υποχρηματοδότηση - καθώς η χώρα μας είναι τελευταία στις δαπάνες για την παιδεία και την έρευνα ανάμεσα στις χώρες της Ε.Ε. - οι αυξημένοι δείκτες σχολικής διαρροής και σχολικής αποτυχίας, η διευρυμένη αναπαραγωγή των μορφωτικών ανισοτήτων στο χώρο του σχολείου, οι ανεπάρκειες της υποδομής και του εξοπλισμού των σχολείων, οι ενισχυόμενες τάσεις ιδιωτικοποίησης της εκπαιδευτικής διαδικασίας και η παθογένεια του συστήματος πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Από την πλευρά του, ο υφυπουργός δήλωσε πιστός στην "καραμανλική πολιτική σχολή" και οπαδός της ρήσης ότι η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού, σημειώνοντας ότι σε μια χώρα όπου οι ανάγκες είναι εκρηκτικές είναι σημαντικό για ένα πολιτικό να προτείνει και να επιλέγει αυτό το οποίο μπορεί να επιτύχει μακρία από πομπώδης εξαγγελίες αλλά και διαψεύσεις όταν - όπως είπε - οι ουτοπίες και αυταπάτες δεν είναι δυνατόν να υλοποιηθούν.
Παράλληλα, υποστήριξε ότι η εκπαιδευση δεν είναι χώρος πολιτικού ή κομματικού ανταγωνισμού ούτε πεδίο ιδεολογικών συγκρούσεων.

Ο Γ. ΚΑΛΟΜΟΙΡΗΣ
Στην ομιλία του ο πρόεδρος της ΟΛΜΕ επεσήμανε ότι η γνώση αποτελεί όλο και περισσότερο μεγαλύτερης αξίας παραγωγική δύναμη, ωστόσο, όπως είπε το ζητούμενο είναι η κοινωνία να κατανείμει ισότιμα στα μέλη της τα οφέλη της γνώσης, της επιστήμης και της τεχνολογίας.
Ο κ. Καλομοίρης τόνισε ότι στο πλαίσιο του σύγχρονου καπιταλισμού η ταχεία παραγωγή, διάδοση και αξιοποίηση της γνώσης είναι εκ των ων ουκ άνευ παράγοντας για τη μεγιστοποίηση της αποδοτικότητας του κεφαλαίου. "Η εκπαίδευση μετατρέπεται ολοένα και περισσότερο σε κατάρτιση, ενώ οι λεγόμενες "ευέλικτες" εργασιακές σχέσεις παίρνουν ποικίλες, απειλητικές μορφές και τείνουν να κυριαρχήσουν στο χώρο της δημόσιας παιδείας. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, το εκπαιδευτικό κίνημα πρέπει να προβάλει την ανάγκη αλλαγών στο σχολείο, παράλληλα με τον αγώνα για να αντιμετωπιστούν οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές στην εκπαίδευση".

Ο Α. ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ
Ο υφυπουργός Εθνικής Παιδείας κατά τον χαιρετισμό του σημείωσε, μεταξύ άλλων, ότι επιδίωξη κάθε εκπαιδευτικού συστήματος στις σύγχρονες ανταγωνιστικές κοινωνίες είναι να εξοπλίζει τους πολίτες με όλα εκείνα τα εφόδια τα οποία απαιτούνται για να μπορέσουν να επιτύχουν, ενώ δήλωσε ενάντιος στην ιδέα της "στρατευμένης εκπαίδευσης".
"Δεν πιστεύω στην ιδέα της στρατευμένης εκπαίδευσης, δεν πιστεύουμε στην κρατική ιδεολογία, τους μηχανισμούς προπαγάνδας, δεν είμαστε δογματικοί, δεν υπερασπίζομαι κανένα -ισμό. Έχω το δικαίωμα να λέω τις απόψεις μου διότι δεν πιστεύω σε κανένα δόγμα γιατί τα δόγματα οδηγούν σε διαψεύσεις και αποτυχίες. Πιστεύω επαναλαμβάνω στην τέχνη του εφικτού και αρνούμαι στον χώρο της εκπαίδευσης που έχω την αρμοδιότητα του υφυπουργού να θέλω να σας καθοδηγήσω. Θεωρώ ότι δημιουργούμε ερεθίσματα και ευκαιρίες προβληματισμού και δίνουμε τη δυνατότητα να επιλέξετε εσείς, ώριμα και υπεύθυνα, τη δική σας συνεισφορά στη μόρφωση της νέας γενιάς. Αυτό όμως περιμένουμε κι εμείς να το εισπράξουμε. Δεν είναι η παιδεία χώρος πολιτικού και κομματικού ανταγωνισμού, ούτε χώρος σύγκρουσης των ιδεολογιών".

Συνεχίζοντας, ο κ. Λυκουρέντζος σημείωσε ότι οι πολιτικοί, τα κόμματα και οι κυβερνήσεις δεν συγγράφουν βιβλία και δεν φιλοδοξούν να επιβάλλουν συγκεκριμένα προγράμματα σπουδών. "Αυτό όμως το οποίο αρνούμαστε και το λέω με κατηγορηματικό τρόπο είναι να βλέπουμε τη χώρα μας ακίνητη στην ιστορία. Και για να το πούμε απλά δεν μπορεί μια χώρα να υπερηφανεύεται όταν βλέπει τις ευκαιρίες να περνούν ως τρένα από μπροστά της και να μην επιβιβάζεται".

Να σημειώσω ότι στο πλαίσιο των εργασιών του συνεδρίου πραγματοποίησαν χαιρετισμούς, μεταξύ άλλων, ο γεν. γραμματέας της ETUSE M. Romer, ο νομάρχης Γ. Αρχοντάκης, ο δήμαρχος Χανίων Κ. Βιρβιδάκης, ο πρόεδρος της Ε.Ε. της ΑΔΕΔΥ Σ. Παπασπύρου, ο πρόεδρος της ΔΟΕ Δ. Μπράτης καθώς και εκπρόσωποι από εκπαιδευτικές κοινότητες του εξωτερικού.

Επίσης, κατά τις απογευματινές εργασίες παρουσιάστηκε η πρόσφατη πανελλήνια έρευνα του ΚΕΜΕΤΕ της ΟΛΜΕ.